"Reasonable evidence" czyli wystarczające dowody – jak interpretować przepisy

Każdemu z nas wielokrotnie zdarzyło się uderzyć piłkę w kierunku przeszkody wodnej. Jeżeli widzieliśmy gdzie upadła to zazwyczaj nie rodzi to problemów z interpretacją reguł. Ale jak postępujemy gdy nie możemy zlokalizować położenia piłki i nie jesteśmy pewni, że wpadła ona do przeszkody wodnej?

Czy postępujemy zgodnie z Reg. 27-1 (piłka zgubiona), czy może zgodnie z Reg. 26-1 (piłka w przeszkodzie wodnej)?
Bez wątpienia, w przeważającej większości przypadków najbardziej korzystną opcją będzie zadeklarowanie piłki w przeszkodzie wodnej i postąpienie zgodnie z Reg. 26-1. Reg. 27-1 wymaga, aby gracz wrócił na miejsce, skąd ostatnio wykonał uderzenie (utrata dystansu i kara jednego uderzenia), a Reg. 26-1 nie wymaga tego (kara jednego uderzenia bez utraty dystansu).

Zastosowanie prawidłowej reguły sprowadza się do interpretacji terminu „reasonable evidence” czyli „wystarczające dowody”. Jest to określenie, które może obejmować szeroki zakres wszystkich możliwych przesłanek, których rozważenie pozwoli na rozsądną ocenę sytuacji indywidualnie w każdym przypadku.

Gracz nie może uważać, że jego piłka została zgubiona w przeszkodzie wodnej tylko na podstawie tego, że przypuszcza, że tam wpadła. Dowody muszą przeważać za tym, że ona tam się znajduje. Słowo „przeważa” może być interpretowane różnie. Dla niektórych może to być więcej niż połowa albo 51%. Taki punkt widzenia nie może być jednak satysfakcjonujący dla potrzeb Reguł Gry w Golfa, gdzie musi to być raczej 95%. Innymi słowy, jeżeli piłka została uderzona w kierunku przeszkody wodnej, to należy rozważyć czy może ona znajdować się poza nią: czy może być zgubiona w trawie, czy może pomiędzy drzewami, a może mogła się od czegoś odbić?

Jeżeli odpowiedź na powyższe pytania jest twierdząca, to jest to piłka „zgubiona” i gracz powinien postąpić zgodnie z Reg. 27-1.

Zaznaczę tutaj, że gdy piłka może być zgubiona poza przeszkodą wodną, aby zaoszczędzić czas, Reg. 27-2 zezwala graczowi na zagranie piłki tymczasowej. Gdy po zagraniu piłki tymczasowej oryginalna piłka nie znajdzie się, powinno się ocenić wszystkie fakty, które wskazywałyby na to, czy jest możliwe, aby oryginalna piłka mogła być zgubiona poza hazardem. Jeżeli jest to możliwe, to piłka tymczasowa jest w grze. Jeżeli nie jest możliwe aby piłka została zgubiona poza hazardem, gracz ma prawo postąpić zgodnie z Reg. 26-1.

Przykład:
-jeżeli wokół hazardu wodnego (z każdej jego strony) znajduje się teren krótko przystrzyżonej trawy, na którym trudno byłoby zgubić piłkę, ewidencja na to, że piłka została zgubiona w hazardzie wodnym, będzie większa, niż w przypadku, gdyby teren był bardziej porośnięty;
-obserwowanie rozprysku wody w hazardzie wodnym, niekoniecznie musi być w tej kwestii „wystarczającym dowodem”, gdyż piłki czasem odbijają się od lustra wody.
-Wskazanie przez osoby stojące bezpośrednio przy lądowaniu piłki (np. forecaddie), że wpadła ona do hazardu będzie ”wystarczającym dowodem”.
– Jeżeli wokół przeszkody wodnej (z każdej jego strony) znajduje się teren z przypadkową wodą, który wskazuje, że jeżeli piłka nie wpadła do przeszkody wodnej to mogła tylko wpaść do przypadkowej wody, gracz zgodnie z Reg. 1-4 musi postąpić tak jakby piłka została zgubiona w przeszkodzie wodnej.

Jeżeli gracz nie jest pewien czy jego zdaniem „wystarczające dowody” mają zastosowanie, powinien na wszelki wypadek zagrać dwoma piłkami zgodnie z Reg. 3-3 i zgłosić to do Komitetu, bowiem zastosowanie się do Reg. 26-1, gdy faktycznie powinno się grać zgodnie z Reg. 27-1 zazwyczaj skutkuje dyskwalifikacją.